Seni yazmak, beni yazmak ne zormuş meğer… Sen deli dolu gençlikten arta kalan, ben yeni açmış menekşenin bahara açlığı… Bilmem hangi tarihten kalma taşlar arasında ilk yaz.

Bir kar beyazlığı, güvercin çırpınışı, ilk dokunuş, ilk meltem ve ardından kasırga…

Şiirler, ezgiler, sevda üzerine, Orhan Veli’ye inat, çılgınca…

Sonra, birkaç satır itiraflar… Uçlarda birleşmiş bir tutku, alabildiğine suskunluk… Sevgi ve gizemin yoğunluğunu paylaşmak. Bir dua bir dilek ayrılmamacasına…

Seni sen, beni ben yapan öykü…

Kim inkar edebilir ki ilk yazı… Baharı ve şimdi tüm depremleri ile yaşadığımız sonbaharı…

Kim birbirlerinin gözlerinde kuyular arar, kim yenilgilerini açık ve seçik koyar ortaya, kim “sevgilim” diyebilir on dokuzlu yaşların sıcaklığında…

Dünyanın bir yerinde bir insancık ve insancığın yüreğinde kıpırtılar ve insancıkların yüreklerinde kıpırtılar… Dolunayların çılgınlığı, dorukları yaşamak ama mavi ama siyah ama yeşil gözlerde

Biz insancıklarla yaşadık, Uzak Doğu, Hindistan, Malaya, Baltık, Amazon ne fark eder…

İnsancıklarla el ele tutuştuk. Kasırgalarda hüznü, meltemlerde ilk esintileri yaşadık.

Bir mevsimdi bitti şimdi… Biter mi hiç!... Sen olunca, ben olunca ve insancıklarım olunca daha nice ilk yazlara gebe koca dünya…

İlk yazlar bitmez sevgilim, bitmemeli… İlk yazlar biterse kızımın ve oğlumun güzelliği de biter… İlk yazlar biterse, her çılgınlıklarına katlandığım o sevgili insancıklarım da biter… Hayır!!!... İlk yazların bitmesine izin vermeyeceğiz, bitmemeli. İlk yazları besleyen sürgüne hazır, meyveye özenli, onca dalı, yaprağı neylerim ben… Güneşin ilk sıcaklığı ufuklarda, insancıklar duada ve sürgünler alabildiğine hazır bire on vermeye…

Gücü yetmemeli karanlıkların… Ellerimle tutmalıyım, yerden yere vurmalıyım.

Menekşem açtı bugün. Menekşem bahara hazır, menekşem onu derecek bir deli oğlana hazır…

İlk yaz ufuklarda, İlk yaz da hazır menekşelere…

Sen ve ben sevgilim, Ankara sırtlarında binlerce menekşeye el ettik. Güneşi gösterdik, sıcağı… Ve insancıklarımın kıpırtılarına “Merhaba” dedik.

Şimdi uzaktasın… Bana bir kucak sıcaklık bıraktın soğutmamacasına… Sıcaklıklar sadece kucağımda değil ki onu karanlıklar ve Ankara ayazı alsın… Sıcaklık öyle bir yerde ki insancıklarım ve ben onu biliyoruz. Yeri geldiğinde sıcaklığından parça parça ilk yaz menekşelerine sunuyoruz, sürgüne ve çiçeğe hazır ilk yaz menekşelerine…

Hoşçakal sevgilim… Sonbahar ve belki de kış uzakta değil…

Uzakta olan karanlıklar ve ayaz… İnsancıklarım ve ben hazırız, Ağustos sabahının sıcaklığına.

Elveda…

Avatar
Adınız
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.
Avatar
Handan Ağçiçek 3 yıl önce

Elinize, kaleminize, yüreginize sağlık.

Avatar
A. Şahiner 3 yıl önce

Teşekkürler, yüreğinize sağlık.