Yıkık değirmenlere döndüm

Ağaçlarımı kestiler

Suyumu kuruttular

Duvarımı taşımı

Kırdılar döktüler

Buğdaylarım sevincinden

Horon teptiler

Sanki ezilmekten kurtuldular!

Bir zamanlar coşkun suyum

Taşımı, toprağımı döverdi

Çuvallarım unla dolar

Eşeklerim hizmet ederdi

Kurdun kuşun bayramıydı o günler

Oynadı tohumun benliğiyle insanoğlu

Tohumda değişti, kendisi de değişti

Sevmeyi sevilmeyi terk etti

Kalktı eski lezzet sofralardan

Halt etti, pişman etti

Hepimizi perişan etti!

Şimdi sorsan, bütün kabahat;

Ya buğdayda, değirmende

Ya mayada, ya ekmeği pişirende

Ya da yemesini bilmeyende!..

6.3.2017

Avatar
Adınız
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.