Bana şehit diyorlar, göğsümde al nişane,
Paramparça vücudum, kana bulandı anne.
Ben miyim bu kahraman, benim mi bu kâşane,
Üzülme, evladınla cennet sulandı anne.
.
Kapıyı açık bırak, demiştim ya sana ben,
Gecenin bir yarısı bak işte geldim anne.
Başım dik, alnım açık, vuslatımdan yana ben,
Zamanın ötesini, sessizce deldim anne.
.
Hayırlı teskereler demiştin, ben giderken,
En hayırlısı buymuş, Rabbime gittim anne.
Esen rüzgar sesiyle, selamım gelsin derken,
Dünya gailesinden, ayrılıp yittim anne.
.
Burası yatak değil, üşüdüm soğuk diye,
Bembeyaz bulutlarla saçını ördüm anne.
Elimde şehadetim huzur-u İlahi’ye,
Çıkarken melekleri, yanımda gördüm anne.
.
Üniformam yırtılmış, kan bedenim yıkarken,
Bana ördüğün çorap, delinmiş midir anne.
Vatan borcu namustur, dedin yola çıkarken,
Veresiye duygular, silinmiş midir anne.
.
Sordu biri helal mi, haklarınız diyerek,
Gözyaşını saklayan, kalabalığa anne.
Borcum varsa ödedim, mağrur başım eğerek,
Ben de helal etsem mi bu topluluğa anne.
.
Bu ışık bu sıcaklık, meşale midir yanan,
Herkes esas duruşta, ateşim senle anne.
Mahşer yerindeymişim ben mişim selamlanan,
Sözün yere düşmedi, gururlan benle anne.