Şehit Aybüke Öğretmenin Anısına.. (Ben Bir öğretmenim)

10 Haziran 2020, 08:14

Aybüke öğretmenimizin 9 Haziran 2017 günü, Batman'da, teröristlerce şehit edilmesi milletimizi derinden sarsmıştı. Çok sevdiği öğrencilerine karne dağıtmak üzere okuluna koşarak giderken üzerine kurşun yağdırılması yüreklerimizi çok yaralamıştı..

Henüz 22 yaşında ve 8 aylık öğretmen iken şehit olan Şenay Aybüke öğretmenimiz, meslek sevgisindeki idealistliğin sembolü olmuştu. Ben de o günlerde çok etkilenmiştim. Aybüke öğretmenimizin ilhamı ile öğretmenlik yaptığım ilk yılları hatırlayarak "BEN ÖĞRETMENİM" şiirimi yazmıştım.

Bu şiirimi, esinlenmeme vesile olan şehit öğretmenimiz Şenay Aybüke Yalçın'a ithaf ediyorum.

Rabbim, mekanını cennet eylesin, ruhu şad olsun, kabri nurla dolsun inşallah...

Şehadetinin 3. yılında Aybükemizin şahsında şehit öğretmenlerimizi ve bütün şehitlerimizi rahmet ve dua ile anıyorum.

Unutmamak temennisiyle vefa adına şehitlerimizi saygı ve minnet duygularımla yadediyorum.

...

BEN ÖĞRETMENİM

Ben bir öğretmenim,

Alın terinin tadını ben bilirim,

Güller yetiştirdim emeklerimden

Koklardım, acısı yoktu dikenlerinin,

Sitemler sığmasa da yüreğime,

Sizlere, "sevgide yerim var" derdim...

Ben bir öğretmenim,

En güzel türküleri ben bilirim,

Yanık kaval kıskanırdı bestelerimi,

Mutluluk tablolarım vardı benim,

Hayallerimi çerçevelerdim her gün,

Zamana "ellerimden tut" derdim...

Ben bir öğretmenim,

Aç bakışların sırrını ben bilirim,

Tebessümüm çare olurdu dertlere,

Dar gelirdi gönlüme yalan dünya,

Şiirler yazardım masal tadında

Mısralarım yalnızsa yavan derdim...

Ben bir öğretmenim,

Dağınık saçların sebebini ben bilirim,

Ayazda titreyen eller görürdüm,

Morarmış parmakları tutardım sımsıkı,

Nefesimle ısıtırdım avuçlarımda,

Açardım kollarımı, üşümesinler derdim...

Ben bir öğretmenim,

Gaz lambasının ışığını ben bilirim,

Meydan okurdum kör karanlıklara,

Ayak izlerim olurdu karda, çamurda,

Peşimden gelirdi patika yollara düşenler,

Yorgunluğuma "yol hikayelerim" derdim...

Ben bir öğretmenim,

Çığlıklardaki huzuru ben bilirim,

Duvarlara sinmiş sesler duyardım her an,

Sararmış sayfalarda resimlerim olurdu.

Kekik kokusu tadında kalemlerim vardı

Ne de çok, "kara önlüklü kuzularım" derdim...

Ben bir öğretmenim,

Yırtık, yamalı giysileri ben bilirim,

Yufka ekmekten dürümlerim olurdu,

Yılmazdım, yıkılmazdım yokluktan,

Dünü, bugün unuttum sanmayın sakın,

Anılarıma "gönül köprüsü" derdim...

Ben bir öğretmenim,

"Hayat Bilgisi" dersini ben bilirim,

Toz tebeşirim sevdalıydı kara tahtama,

Zil sesleri dolardı uykulu gecelerime,

Yıldızları sıralardım "Ali, Ayşe..." diye,

Toplanın "bayrak altında" derdim...

Ben bir öğretmenim,

Uzakta bir köyüm vardı, ben bilirim,

Mahsullerim olurdu kıraç topraklarında,

Kuyular kazdım tırnaklarımla "su..." diye,

Büyüttüğüm çiçekleri sayardım her gün,

Binlerce defa "oğlum, kızım" derdim..

Yorum Gönder 0
Facebook Yorumları 0

Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×

Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.