Seni sana
Anlatmak istiyorum
Ama
Öyle güzel,
Öyle naif,
Öyle temiz
Bir yüreğin,
Öyle sağlam,
Bir iraden,
Öyle keskin
Bir zekan var ki,
Anlatmaya
Kelimeler yeter mi bilmiyorum...
Kim bilir
Kaç fırtınaya göğüs gerdin.
Kaç problemi kendin çözdün.
Değmeyecek kaç kişiye,
Sabırla kucak açtın,
Tahammülü zor nice sözleri,
Sessizce sineye çektin.
Kaç defa gözyaşlarını,
Kimse görmesin diye,
İçine akıttın.
Kendi yaralarını,
Sessizce kendin sardın.
Kendi mutluluğunu unutup,
Hep
Başkalarının mutluluğu için çabaladın.
Sessizce üzüldün,
İçten içe tükendin.
Ama yılmadın,
Gülümsemekten
Asla vazgeçmedin,
İçinde ki ışığı
Hiç söndürmedin.
Hayatla
Tek başına savaşıp,
Umutla yürüdün geleceğe...
Şimdi
Bir teşekkür borçlusun kendine.
Önce
Al koynuna yorgun ruhunu,
Gururla
Kutla kendi direnişini.
Sonra
Sarıl cesur yüreğine,
Öp alnından sevgiyle.
Çünkü
Yarınlar senin elinde.
Yüreğinde
Sımsıcak umutlarla,
Alkışla kendi kararlarını...
Ve bil ki,
Bundan sonra,
Ne zaman yorulsa bedenin,
Ne zaman buğulansa gözlerin,
Ne zaman daralsa yüreğin,
Yanında ben varım,
Ellerin ellerimde,
Gözlerin gözlerimde,
Yüreğin yüreğimde olacak hep...
Unutma,
Ne zaman
Karanlıkta kalırsa gözlerin,
Ben sana ışık olurum.
Ne zaman üşürse bedenin,
Ben sana ateş olurum.
Ne zaman kırılırsa umudun,
Ben sana umut olurum.
Ne zaman bunalırsa yüreğin,
Ben sana sırdaş olurum.
Ne zaman yalnız hissedersen kendini,
Ben sana yoldaş olurum.
Çünkü sen benim,
İki cihandaki kıymetlimsin...