Kimin yüreğinde;
Hangi fırtınaların koptuğunu,
Hangi hayallerin yıkıldığını,
Hangi umutların tükendiğini,
Hangi dostlukların bittiğini,
Hangi engellere takıldığını,
Hangi ağırlığı taşıdığını,
Hangi acılara katlandığını,
Kim bilebilir ki...
Bazısı
Gülerek saklar acısını,
Bazısı
Susarak haykırır nefretini.
Bazısı
Bakmadan hissettirir sevgisini,
Bazısı
Sözcüklerle örter yarasını,
Bazısı
Uzaklara giderken yakınlaşır,
Bazısı
Yakınlara gelirken uzaklaşır.
Bazısı
Gözleriyle anlatır kırgınlığını,
Bazısı
Yazdığı şiirde gizler yalnızlığını.
Bazısı
Kahkahaya sığınır derdi yok gibi,
Bazısı
Geceyle dertleşir unutulmuş gibi.
Bazısı
Kalabalıklarda tek başınadır,
Bazısı
Kalabalıklara bedeldir tek başına...
Bazısı
Bir tebessümde saklar feryadını,
Bazısı
Kendiyle bile paylaşamaz acısını...
Bazısı
Uykusuz gecelerde çözüm arar,
Bazısı
Gündüz karanlıklar da kaybolur,
Bazısı
Güvenip de aldanmıştır defalarca,
Bazısı
Bir kelimede tüm geçmişini yaşar.
Bazısı
Gözlerini kaçırır aynalardan,
Bazısı
Göz göze gelmekten korkar.
Bazısı
İçinde bir ömürlük yük taşır,
Bazısı
Her adımda bin hesaplaşma yaşar.
Bazısı
Ne anlatabilir ne unutabilir,
Bazısı
Her vedada biraz daha eksilir.
Unutma,
Gönül dediğin
Dipsiz bir kuyudur sanki.
Bir gönlün derinliğini,
Ne gözler görebilir,
Ne sözler anlatabilir.
Kimin gönlünde.
Ne hatıralar vardır bilinmez…
İnsan dediğin hep,
Göründüğünden fazlasını taşır yüreğinde...