Olur da üzülürsem şu kirlenen dünyada
olur da bin parçaya bölünürsem
her gece ölümüne bir çiy kaplarsa gönlümü
beni kalbimden öp sevdiceğim.
göğsünde bıçak yarası
gök delik deşik
mavisi akıyor
acıyor
yıllar acıyor.
şimdi
geceye karışır sisli puşt yaşamlar
kurtlar açlar
açıkta kalanlarla oynaşanlar
aşıklar aşkla zühte keş meclisindeler
beni ölümüne öp sevdiceğim.
kalbimin kıyısından geç
usul ve sessizce
gözlerim açık gittiyse
beni yokluğumdan öp sevdiceğim.
akşamlar
o meçhul kıyılara yanaşır
gece boylarında
bilir misin uçurumları
yüreğimiz savaşarak sevişir
ve gözlerini kapatırsın
korkulara
korkular korkulukları duvarları aştıkça
küfürler boğazlar ikimizi.
yokluğu ve yoksulluğu bilir misin
bir gök yırtılışı gibi öfkemiz
gel de yeryüzüne düşme
zenginleştirilmiş ölülerin içinde
gel de fakir ölme! yarası kanar.