Bir adamın yüzü ne vakit kaybolur
Hicran !
Tarifsiz yokluklarda ölüm yorulur
Hicran !
Bıçağı dayanmış rüzgarın
Suları bulanmış zamanın
Haksızlığın yakasını tutan çaresiz anaların
Belide bükülürmüş şu dağların (be) Hicran!
Hangi yaralara kapanır kapılar
hanelerin, Hicran!
Avlularda yıkılmış gençlikler
Saçlarda ağarmış yıllar
Ne acıdır Hicran!
Adı konulmaz yokluğun
El tutmaz bu ateşi
Yürek kabullenmez bu yangını
Nabız gibi yüreğinin dibinde atar bu sancı
Hicran!..
Böyle böyle eskidi yıllar Hicran!
Yağmura düştü mevsimler
Bir hiçte harcandı ömürler
Gülmeye gün kalmadı (be) Hicran !
Sirenleri, bir kenti paramparça ederken
Ölüme bu kadar haykırmadı koridorlar
Kalbinin diplerine kurşun yağdırdı hayat !
sevdiğini kucağında yitirdin mi? Hicran!
Böyle böyle eskidi yıllar Hicran!
Yağmura düştü mevsimler
Bir hiçte harcandı ömürler
Gülmeye gün kalmadı (be) Hicran !