Ne sabahı belli, ne akşamı ömrümün,
Binmiş yelkovana, dört nala koşar.
Menzilli toprak değil mi sonumuz,
Sensiz cennet-i ala olsa ne çıkar?
..
Dil yitirmiş, damakta kalmış tadı,
Gün küsmüş, reva görmüşler siyahı.
Saklarım düşümde, senli doğan sabahı,
Sensiz günü devran olsa ne çıkar?
Umudum var, yeni doğacak sabaha.
..
UÇSUZ BUCAKSIZ
Ne, o uçsuz bucaksız gibi görünen deniz,
Ne, o sonsuz yüksek görünen gökyüzü,
Ne de sen...
Sizi mavi gören gözlerimden içime yansıyan,
İçimin dışıma taşmasıdır.
Ne denizsin,
Ne gökyüzüsün,
Ne de mavisin.
Dünyasın,
Umutsun.
Ve hiçbir zaman doğmayacak,
Olmayacak yarimsin...