Bir gün Fatih Sultan Mehmet avluda gezerken cariyelerden birini görür ve güzelliği karşısında sessizce izler. Bunun üzerine veziriazamı Mahmud Paşayı yanına çağırarak sorar.
-Vezir söyle bana bu hatun kimdir?
Veziriazam Mahmud Paşa haremağasına sordururak cariye hakkında bilgi elde eder ve cariyenin ganimet olarak saraya getirildiğini Fatih Sultan Mehmet hana bildirir. Bunun üzerine Sultan Fatih bir anlık düşünür. Vezir Fatih Sultan Mehmetin düşünceli olduğunu görerek sorar.
-Sultanım affınıza sığınarak soruyorum, uygun görürseniz cariyeyi hareminize alalım.
Fatih Sultan Mehmet avluya sırtını dönerek, vezire şaşırtıcı bir cevap verir.
-Bu hatunun tez kellesini alın.
Vezir şaşırmış halde sorar:
-Sultanım, kararınızı sorgulamak bana düşmez ama ve lakin affınıza sığınarak sormak isterim sultanım, siz ki iki kıtanın sultanı, İstanbul'u fetheden sultan, neden böyle bir karar verdiniz?
Fatih Sultan Mehmet Veziriazam Mahmud Paşaya dönerek şöyle evap verir:
-Ben ki, iki kıtanın ve iki denizin sultanı, İstanbul'un fethini müjdeleyen Muhammed Peygamberin (SAV) müjdelediği komutanım, nitekim dedelerimden, babalarımdan bana miras kalan yüce Osmanlı devletini kendi nefsim için yok edemem. Bu yüce devlet benim şahsımdan daha önemlidir. Eğer ben gönlümü kaptırırsam bu cariyeye, devlet işlerini unuturum ve işler aksar, zira devlet işleri beklemez paşa. Devleti Aliyenin bekası ve yüce Osmanlı devletinin geleceği için kendi nefsim dahi olsa affetmem!
Fatih Sultan Mehmet öyle bir yüce komutandır ki, kendi nefsini dahi kurban etmiştir.
İstanbul'un fethinin 564. yıl dönümünün idrak edildiği bu yıl da, Fatih Sultan Mehmet Hanı saygıyla, sevgi ve minnetle anıyorum!..