Hemen her türkünün bir öyküsü vardır, bildiğiniz üzere...
"öykü "lerden oluşur " türkü "ler.. ."öykü"ler de, oluşur yaşanmışlığın tam da içerisinden...
Başka bir gerçek daha vardır "türkü"lerimizde "acı", "ıstırap", "keder" .ancak bir başkadır dinleyenlerce...başlanır "eller havaya" moduna girilip oynanmaya..."hey onbeşli onbeşli"..."ankaranın bağları" türkülerinde olduğu gibi...
Şimdi sizleri bir başka yaşanmışlıkla baş başa bırakıyor ve Nida Tüfekçi tarafından bestelenen ve seslendirilen "hastane önünde incir ağacı" türküsünün hüzünlü öyküsünü aktarıyorum...
Komşusunun kızı ile beşik kertmesi olan genç vatani görevini yapmak üzere gittiği asker ocağında, amansız hastalığa "verem"e yakalanır...hastalanan genç ; hava değişimi olarak memleketi Akmağdeni, Yozgat'a gelir...
Beşik kertmesinin ailesi de durumdan haberdar olmuştur...kızlarını da artık sözlüsüne vermeyi düşünmüyorlardır...durumun vahametini anlayan genç, tedavisini yaptırıp, sağlam şekilde kızın ailesinin karşısına çıkmayı planlar ve İstanbul'a gelerek tedavisini sürdürebilmek amacıyla askeri hastaneye yatar...
Daha ilk gecenin karanlığında uyku tutmaz, pencerenin camından hastane bahçesine bakar...
Çok duygulanmıştır, gördüğü manzara aynı zamanda hüzünlüdür..
."incir ağacı"...ve başlar yüksek sesle söylemeye türküsünü..."hastane önünde incir ağacı"...
Sözleri de kaleme alır gece boyu...
Sabahına da "hakk yolu"