Sırtımdaki kamburun sebebi ne bilmezdim
Zamanla anladım ki yüküm dünya yüküymüş
Dostu-kadim olanı yüreğinden silmezdim
Bir kez daha gördüm ki sevgi çınar köküymüş
En olmadık zaman da onmaz yaralar alıp
Çare olmayan ele gönülden kırılmışım
Dostun dar zamanında derin denize dalıp
Düştüğüm çıkmazlarda yılana sarılmışım
Kimse bilmez içimde fırtınalar koparken
Bir kaşık suda bile boğum boğum boğuldum
Ruhum rotasız gemi girdaplara saparken
Limanı yaklaşmadan bir rüzgârla dağıldım
Sırtımda kara saplı derin hançer yarası
Yaraların sahibi kimdir nedir bilinmez
Göçü vurup yollara gitmenin tam sırası
Kabuk tutmuş yaranın izi ebed silinmez
Sessiz çığlıklarımı şimdi kim duyar dinler
İçinden çıkılmayan garip bir hal bendeki
Küf tutmuş duvarlarda sancılı gölgem inler
Soğuk gecenin demir elleridir tendeki