Sevmem Haziran'ları, zira içinde Babalar günü var.....
***
Baba, elimi bırakma.
Bırakma elimi, ne olur.
Diye seslenmiştin bana, yıllar önce.
Bırakmadım minik ellerini,
Büyüsün benimle dedim.
Düşlerin gerçekleşsin.
Hep mutlu ol istedim.
Sonra,
Büyüdük farkında olmadan
Bir çırpıda, habersizce.
Geçip gitti mutluluk aramızdan.
Ne bir adım ilerledik, ne durabildik yerimizde.
Ne sen mutlu oldun,ne ben huzurlu.
Issız ormanlarda, dönemeçti yolumuz.
Acılarla bezeli yaşamımızda,
Parçalandı kanadımız, kolumuz.
Kimisi kader dedi,
Sonra, sınav oldu adımız.
Ne desem faydası yok.
Ne desem çare değil,
O gün bugün,
Beraber savaştayız.
Başarılı olamadık,ama yorulduk, kesin.
Gözyaşımla ıslanan ellerim,
Yalnızlığa tutsak ruhumla,
Belki de, duasına muhtacız herkesin.
Şimdi, Sen kocaman adam,
Bense, yaşından büyük biri,
Yüreği yorgun ve ihtiyar,
Duygusu sanki zamanın piri. .
Geriye dönsekdik keşke,
Seslenseydin bana yine çocuk sesinle,
Baba elimi bırakma,
Bırakma elimi ne olur.
Cevap verseydim ben de,tüm benliğimle.
Sen de,
Sen de,
Bırakma Oğlum......