ALPER ŞİRVAN yazdı: "Ergen Ülkenin Ebeveynleri.."

Önce uzman görüşlerinden hareket ederek, “senden bir şey olmaz” diyen bir baba ve “elleme benim (çoğunlukla) oğluşuma” diyen bir anne ile büyümenin -aslında büyüyememenin- ortaya çıkardığı problemleri özetleyelim.

1. Düşük özsaygı ve özgüven: Sürekli azarlanan çocuk, kendini değersiz hisseder ve düşük özsaygı geliştirir. Beri yandan, sürekli korunan bir çocuğun da kendi başına kararlar almakta ve sorumluluk üstlenmekte zorlanması, bu zorlanmanın da özgüven eksikliğine kapı açması en az ilki kadar olasıdır.

2. Bağımsızlık eksikliği: Korumacı bir anne, çocuğun bağımsızlık kazanmasını zorlaştıracaktır. Babanın “iten” tutumu karşısında zaten özgüveni örselenen çocuk anneye sığınır. Anne, evladıyla ilgili “her şeyi yapar” hale geldiğinde çocuk çoktan “hayat tembeli” olmuştur. Nasıl olsa yapan vardır. Bağımlılık, basit bir konformizme hatta yetinmeye dönüşür ve bağımsız bir kişilik gelişmez.

Devamı için tıklayınız