Bana göre “hastalıklar boks maçı gibidir. Yere düştüğünüzde değil, ayağa kalkamadığınızda maçı kaybedersiniz.”
Nasıl ki yere düşen boksörü, antrenörü kolundan tutup kaldıramaz, aynı şekilde hasta olan birini de kendi bilgisi, gayreti ve çabası olmadan başkaları sağlığına kavuşturamaz.
Bu hafta bir değişiklik yaparak, “insanların hastane koridorlarında servis servis gezerek maçı kaybetmeden, sağlıklı bir şekilde hayatına devam edebilmeleri için gerekli olan tüm bilgileri, topluca sunmak niyetiyle kaleme aldığım “Kanserle Savaşırken Öğrendiklerim” adlı kitabı yayınlama nedenlerimden birinin de 'insan sevgisi' olduğunu” şiirle anlatmak istiyorum.
Bundan sonrada kaleme aldığım şiirleri, zaman zaman (görüşlerinizi almak üzere) yayınlamayı da düşünüyorum.
Belki de; mayınlı tarlada gezer gibi dikkat ederek dert anlatmaya çalıştığım makalelerin yanında şairliğe de başlarız. Kim bilir..
..
KAVGAMI SEVİYORUM..
İnsanım,
Seviyorum aklını kullanan insanları…
..
Taşıyla,
Toprağıyla,
İnsanıyla,
Ülkemi seviyorum…
..
Seviyorum…
Düşünmeyi,
Araştırmayı,
Soruşturmayı,
Çözüm üretmeyi,
Çare olmayı…
..
Okumayı,
Yazmayı,
Anlatmayı,
Paylaşmayı seviyorum…
Seviyorum…
Yürümeyi,
Koşmayı,
Spor yapmayı,
Hareket edip,
Sağlıklı kalmayı…
..
Dağlara tırmanmayı,
Denizlerde dalgalarla boğuşmayı,
Ormanlarda ağaçlara sarılmayı,
Doğada bitkilerle, böceklerle,
Dertleşmeyi seviyorum…
..
Kavgalıyım…
İnsanlığın başının belası,
Küresel çeteler ve yandaşlarıyla…
Bitmeyen kavgamı seviyorum…
..
Ve kavgamın içinde olup,
Aynı yöne bakan, akıl sahipleriyle birlikte,
Sağlıklı ve bilinmeyene aşık,
Yaşamayı seviyorum…
..
Cuma gününün iyiliklere vesile olması dileğiyle…