Ülkemizde tam tamına 180 parti olduğunu söyledi Google baba.
Bu partilerin 16 tanesinin mecliste milletvekilleri var. Kalan 164 partinin Milletvekili yok.
Bu partilerin 4 tanesi barajı aşan partiler, 12 tanesi de bu dört partinin ittifakları ile meclise geldiler.
Siyasi partiler demokrasimizin vazgeçilmez kurumlarıdır nutuklarını duymayan yoktur.
Partilerdeki demokrasi, parti üyelerinin eleştiri, fikir söyleme haklarını kullanmaları ve onları dinleyenlerin de o kişiye saygı göstermeleridir.
Katı lider partilerinde eleştiri olmadığı gibi, lidere rağmen fikir üreten kişiler de zaten olamaz.
Genel başkanlarını adaylar arasından seçen siyasi partilerde genel başkanlar ve onların sözcüleri dışında hiç kimsenin eleştiri ve fikir söyleme hakkı kesinlikle olamaz.
Çünkü yönetimin beğenmediği fikirler partide karşılık bulursa tahtlarından olabilirler. Bu yüzden anında disiplin kuruluna verilirler. Fikir söyleyen kişi fikrini sonuna kadar savunuyorsa ihraç edilir. Suskun kalanlara da bir daha konuşma uyarısında bulunmak için uyarı cezası verirler.
Partilerin halka ballandırarak demokrasi nutukları atmaları da yeni değil. Demokrat Parti ile başladı bu nutuklar ve günümüzde devam ediyor.
Özellikle demokrasi nutukları atan ve genel başkanları sözde seçimle belirlenen partilerde demokrasi zaten yok ki. Seçilen genel başkan ve çevresi öncelikle il ve ilçelerden başlamak üzere, sadece parti sempatizanı olan saf kişileri delege yapıyorlar. İçlerinden bazılarını da genel merkez delegesi yapıyorlar. Genel başkan seçimlerine kadar da yerelde ellerindeki belediyelerde sülale boyu işe yerleştirmeler yapılıyor. Seçimlerde de istenen kişiye oylarını tıpış tıpış veriyorlar. Genel başkanlarını böyle seçiyorlar. Milletvekili veya belediye başkanı olacak kişilerin partiye inanmış kişiler olması çok gerekmiyor. Söz sahibi belediye başkanı, il başkanı ve parti teşkilatına yüklü paralar ödesin yeterli. Aday olması garanti.
Hayatlarında hiçbir kurumda yöneticilik yapmamış liyakatsiz bu kişilerin çoğu, iş icraata gelince ödedikleri paralar geriye dönmezse en kolay yoldan iktidar partisinde kuyruğa giriyorlar. Yorumcular da her gün tv programlarında bu tipleri öne çıkarıyorlar. Maalesef idealler değil cepler önemli ülkemizde..
Son bir gerçek olaydan da bahsedeyim. Hem de şöyle yakın çevremizde.
Günlük gazetede bir haber; “Hayır sever iş adamı ….... mahallesine okul yaptırıyor. Okul yaptırmasını ilçe belediye başkanı ile büyükşehir belediye başkanı istemiş”
Gazetede birlikte resimleri de var. Bu hayırseverin ismini de Google'a sordum. Gayrimenkul varlıkları yüksek ve büyük bir inşaat şirketi de var.. İnşaatları da o ilçede çoğunlukla ve faal..
Ne yaptırıyormuş? Okul yaptırıyormuş. Neden? İlçe belediye başkanı ve büyükşehir belediye başkanı istemiş.. Peki sonrasında?.. Onun yorumunu da sizler yapın.. Ben de sadece 'belediyeler yağmacı hasan böreği' gibi deyip geçeyim..