Öncesi
Sesini yitirir bu kent
Sonra
Sokaklara dağılır yokluğun
Kar boran buralarda yıllar
Ömrüm
Ölürüm.
Gittin
Bedavil'in ey kavil
Hak'ı değildir zaman-ı sülietin.

Sonralar alışır
Ömrüm.
Ömrün
Kentleri ve kederleri değişir
Hep yorulan, vurulan, vuruşan çıkar
Çatışır kavgalarda kan
Hayatın orta yerinde yokluğun yaşar.
Ömrüm
Öksüzüm!
Bir elmanın yarasıyım
Buralarda yaralı, yanlış, yalnız yaşarım.

Sonraların
antreleri,
Ölümün boşluğuna saplanır
Nabzında atar yokluğun
Ömrüm !
Gülmeye gün kalmayan sirenler çalar
Aşkların
Darmadağın coğrafyaları sesinde tanırım.

Buraların avlularında
Volta atar mevsimler
Buraların maltasında
Yokluğunun gençliği çürür
Ömrüm!
Hangi ölümün sesinde susturulur
düşlerimiz
Ömrüm !
Yokluğuna sarılır uyurum.

Avatar
Adınız
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.