Emek emek dokunan kilim sanki hayat
Sona yaklaştıkça görüyorsun
Atılan yanlış ilmekleri
En canlı renklerle bezemeye çalışsan da
Elde kalan sadece hüzün sarısı
Çağırma beni sevgili
Koklanmaya doyulmayan bahar
Önünde bent bırakmayan ırmak
Bitmesinden korkulan roman gibisin
Eskisi kadar güçlü değil yüreğim
Tutunamam yeni umutlara
Oysa sen...
Düş kadar büyüleyici
Düş kadar kısa
Dönüşü olmayan zaman gibisin
Canı ısıtan yine başka candır
Can tende sevildiği kadar vardır
Ama ben sevgili...
Elveda kadar soğuk
Elveda kadar suskunum artık